het is weer lente en ik weet niet waarom, maar ik voel me op dit moment een beetje melancholisch voor al diegenen die zijn overleden en nog steeds in mijn hart zitten. het leven gaat door, dat weet ik. maar dat betekent niet dat ik ze niet af en toe nog steeds mis.
ik heb alles wat in bloei staat in mijn tuin gefotografeerd. en ook de zingende vogels en mijn prachtige wind-chime in mijn tuin vastgelegd.
voor alle mensen in mijn hart die er niet meer zijn. ik heb dit liedje voor jullie gemaakt.
luister hiernaar met een koptelefoon op. Geniet ervan…
